TMMOB
Bir Doğal Taş Kongresi`nin Ardından İzlenimler; Doğal Taşlar, Jeolojik Miras ve Jeolojik Koruma
Doğal Taşlar
Jeoturizm
Taş ocağı
Jeolojik miras
El-Biruni, 1044. Kıymetli Taşlar ve Metaller Kitabı (el-Cemahir fi Marifetil-Cevahir; Tercüme: Emine Sonnur Özcan). Türk Tarih Kurumu Yayınları, 2017, Ankara, 380s.
Aslanapa, O., 1996. Türk Cumhuriyetleri Mimarlık Abideleri. TÜRKSOY Yayınları no 7, Ankara, 329 s.
Kazancı, N., Şaroğlu, F., Suludere, Y., 2015. Türkiye Jeositleri Çatı Listesi. MTA Dergisi 151, 261-270.
Kazancı, N., Gürbüz, A., 2014. Jeolojik miras nitelikli Türkiye doğal taşları. Türkiye Jeoloji Bülteni 57, 19-44.
De Weaver, P., Baudin, F., Pereira, D., Cornée. A., Egoroff, G., Page, K., 2017. The importance of geosites and heritage stones in cities-a review. Geoheritage 9, 561-576.
Kazancı, N., Erdem Özgen, N., Erturaç, M.K., 2017. Kültürel jeoloji ve Jeolojik Miras; yerbilimlerinin yeni açılımları. Türkiye Jeoloji Bülteni 60/1, 1-16.
Arıoğlu, N., Arıoğlu, E., 1990. Mimar Sinanın seçtiği taş; Küfeki ve çekme dayanımı. 1021- 1034.
Özpınar, Y., Bozkurt, R., Çobanoğlu, İ., Küçük, B., 1999. Uşak ve Sandıklı civarındaki «küfeki taşlarının (aglomera ve tüf) petrografik ve petrokimyasal incelenmesi, bunların yapıtaşı ve agrega olarak değerlendirilmesi. 2.Ulusal Kırmataş Sempozyumu B
"Ekmeğini taştan çıkaran/kazanan insanlar..." hem mecazi, hem de gerçek anlamıyla emeğe saygı ve işin zorluğunu ifade etmek için kullanılan bir deyimdir. Bu kavramın gerçek anlamını daha da arttıracak en önemli husus doğal taşları tanımaktan geçer. Öncelikle doğal taşlara sadece "para" gözüyle bakılmamalı, hoyratça harcan(a)mayacak ve tamamen tüketilmemesi gereken bir jeolojik miras olarak da görülmelidir. Ekmeğini taştan kazanan tüm meslektaşlarımızın bu doğal kaynakların daha verimli kullanılabilmesi için Sektörde daha çok söz sahibi olması dileğiyle...
Doğal Taşların İşletme Mevzuatı ve Çevre Dostu Uygulama Örnekleri
Radyonüklidler
Habitat erozyonu
Akciğer kanser
Doğal Taşların İşletme Mevzuatı
Kazancı, N., Gürbüz, A. 2014. Jeolojik Miras Nitelikli Türkiye Doğal Taşları, Türkiye Jeoloji Bülteni, 57, 1, 19-44.
Shortell, P. and Irwin, E., 2017. Governing the Gemstone Sector: Lessons from Global Experience, The Natural Resource Governance Institute, 78p. Şekil 7: The Coal and Allied Mine (Avustralya) ait bir açık Kömür işletmesinin işletme öncesi, işletme sı
Elridge, T., 2019. Changing Times; Changing Laws Policy and Regulations Under Scrutiny Again, The International Comparative Legal Guide to: Mining Law 2019 (Eds: T. Elridge, S Levy and C. Collingwood), 1-4.
Elridge, T., 2019. Chapter 27; United Kingdom, The International Comparative Legal Guide to: Mining Law 2019, (Eds: T. Elridge, S Levy and C. Collingwood), 177-184.
Posaskov, P. and Mazurov, A., 2019. Chapter 23, Russia, The International Comparative Legal Guide to: Mining Law 2019, (Eds: T. Elridge, S Levy and C. Collingwood), 152-157.
Kahalley, K., 2019. Chapter 28, USA The International Comparative Legal Guide to: Mining Law 2019, (Eds: T. Elridge, S Levy and C. Collingwood), 185-192
ICLG, 2019. The International Comparative Legal Guide to: Mining Law 2019, 6th Edition, A practical cross-border insight into mining law, (Eds: T. Elridge, S Levy and C. Collingwood), 206 p.
Szczepanski, M., 2012. Mining in the EU, Regulation and the way forward, Library Briefing, Library of the European Parliament 19.12.2012, 6 p.
NSC (Natural Stone Council), 2018. Best Practices of the Natural Stone Industry; Quarry Site Maintenance and Closure; University of Tennessee, Center for Clean Products, 9p
http://web.mit.edu (son erişim tarihi 20.03.2019)
Mattiske A., 2015. Mine rehabilitation in the Australian minerals industry, Minerals Council of Australia, 46p
http://www.haberexen.com (son erişim tarihi 20.03.2019)
Anonim, 2006. Mine rehabilitation, the Minister for Industry, Tourism and Resources of Australian Goverment, 66p.
https://mineralseducationcoalition.org/reclamation-stories/mardis-pit (son erişim tarihi 20.03.2019)
https://www.philsystems.com/blog/282-reclaiming-a-mine-how-abandoned-mines-are-getting-a-second-life (son erişim tarihi 20.03.2019
https://www.aa.com.tr/tr/dunya (son erişim tarihi 20.03.2019)
http://www.milliyet.com.tr (son erişim tarihi 20.03.2019)
Güzel eserler için doğal taşlara ihtiyacımız var; bununla birlikte geride kalan araziyi ve sonraki kullanımları da dikkate almak lazım. İşletmecilere ve denetleyici yetkililere duyarlık çağrısı yapmak bir toplumsal görevdir.
Doğal Taşlar, Vakıflar ve Sürdürülebilirlik
Vakıf Sistemi
Küfeki taşı
Rekonstrüksiyon
Sürdürülebilirlik
http://www.tr.undp.org/content/turkey/tr/home/ sustainable-development-goals.html (son erişim tarihi 26.03.2019)
Çelik, B., 2008. Bir Osmanlı Devlet Adamının Yaratmaya Çalıştığı Ticari Ağ: Öküz Mehmet Paşa Vakfiyesi ve Düşündürdükleri, Adnan Menderes Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Tarih Bölümü, Aydın.
Yılmaz, Y., 2008. Kanuni Vakfiyesi Süleymaniye Külliyesi, Vakıflar Genel Müdürlüğü Yayınları, Ankara.
https://www.aa.com.tr/tr/kultur-sanat/bosna-savasinda-yok-olan-alaca-camisi-kullerinden-dogacak-/1327266 (son erişim tarihi 26.03.2019)
Hızla değişen dünyada önemli olan benliğini korumak ve ayakta kalabilmektir. Vakıflar, taşın dayanıklılığı ile kültürün birleştiği ve böylece kalıcılığın sağlandığı eserlerin kaynağıdır...
Bir Heykelci İçin Taş
Traverten taşı
Taş yontucusu
Koratif özellikler
Taş endüstrisin
Bizden milyonlarca yıl önce oluşmuş taşları elimize alıp yontmak, onlara düşüncelerimizdeki, hayallerimizdeki şekilleri vermek, yontarak o malzemeye şuur ve kimlik yüklemek gibi bir iddiamız var ki, bu da egonun aktif olduğu bir mecra olsa gerek... Taşı yontmak işine kaptırdıkça kendinizi de yonttuğunuzu hissediyorsunuz...
Taşın Kültürdeki Yansımalarına Halk Biliminden Bakmak
Yitik taş
Değirmen Taşı
Orhun Abideleri
Balballar
Tanyu, H., 1968. Türklerde Taşla İlgili İnançlar. Ankara: Ankara Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Yayınları.
Ercilasun, A. B. Akkoyunlu, Z., 2018. Dîvânu Lugâti`t-Türk: Giriş-Metin-Çeviri-Notlar-Dizin / Kâşgarlı Mahmud; 3. Baskı, Ankara: Türk Dil Kurumu.
İnan, A., 2013. Tarihte ve Bugün Şamanizm: Materyaller ve Araştırmalar. 7. Baskı. Ankara: Türk Tarih Kurumu.
Oğuz, M. Öcal, Petek E. 2007. Türkiye`de 2006 Yılında Yaşayan Taş Kesilme Efsaneleri: Mekânlar ve Anlatılar. Ankara: Gazi Üniversitesi Türk Halkbilimi Araştırma ve Uygulama Merkezi (THBMER) Yayınları.
Acun, H., 2011. `Türk Kültüründe Taş Türleri. İşlevi Bakımından Taşlar`, TDV İslâm Ansiklopedisi, 40. Cilt, Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı, 142-144.
Taşlar, belki de somut dev eserlerden daha çok "Somut Olmayan Kültür"ün gelenek ve göreneklerinin anlatımında sözcük olarak en çok yer bulan temel yapı malzemeleridir.
Doğal Taşlar, Jeoparklar ve Kent kimlikleri
Jeolojik eşdeğerler
Jeoparklar
Dünya Miras Listesi
UNESCO
Wimbledon, W.A.P., 1996a. Geosites; a new conservation initiative. Episodes 19, 87-88.
Wimbledon W.A.P., 1996b, National Site Selection, a Stop on the road to European Geosites List. Geological Balcanica, 26: 15-28.
Burek, C.V. ve Prosser, C.D. 2008. The History of Geoconservation. Geological Society, Spec. Pub., no 300,London, 312 s.
Digne Bildirgesi, 1991. International Decleration of the Rights of the Memories of the Earth. First Geoconservation sympoisum, Digne les Bains, France (www.progeo.ngo/ downloads/digne_declaration.pdf)
Kazancı, N., 2007. Jeoparklar ve genel özellikleri. Iç; Yanık Ülke Kula Sempozyumu (1-3 Eylül 2006, Kula Manisa) Bildirileri (Ed. A. Koçman), s.1-7, Izmir.
Kazancı, N., 2010. Jeolojik Koruma; Kavram ve Terimler.Jeolojik Mirası Koruma Derneği, Ankara, 60 s.
Zourus, N. Ve McKeever, P.J., 2009. Tools for earth heritage protection and sustainable local developments; European Geoparks. In: European Geoparks, s. 15-30. European Geopark Network, Paris (www.europeangeoparks.org).
UGG, 2016. UNESCO Global Geoparks. UNESCO, Paris, France (www.unesco.org/ new/en/natural-sciences/environment/ earth-sciences/) (9) Eder, W., 1999. Unesco Geoparks; a new initiative for protection and sustainable development of the Earths heritage.
Eder, W., 1999. Unesco Geoparks; a new initiative for protection and sustainable development of the Earths heritage. New Jarbuch Geol. Paleont. Abh. 214, 353-358.
Parkes M. (Ed.), 2002, Natural and Cultural Landscapes; The Geological Foundation. Proceedings of a Conference 9-11 September 2002 Dublin Castle, Royal Irish Academy, Dublin, Ireland, 329 s.
Brocx, M., 2008. Geoheritage- From Global Perspectives to Local Principles for Conservation and Planning. Western Australian Museum, Perth, W. Ausstralia, 175 s.
Wimbledon, W.A.P. ve Smith-Meyer, S. (Eds), 2012. Geoheritage in Europe and its Conservation. ProGeo Spec.Pub, Oslo, Norway., 389 s.
Kazancı, N., Şaroğlu, F., Suludere, Y., 2015. Türkiye Jeositleri Çatı Listesi. MTA Dergisi 151, 261-270.
Doughty, P. 2008. How things began: the origin of Geological conservation. İç: The History of Geoconservation (Ed. Burek ve Prosser), Geological Society, Special Publication, no.300, London, s. 7-16.
http://www.unesco.org/new/en/natural-sciences/environment/earth-sciences/ unesco-global-geoparks/ (son erişim tarihi 29.03.2019)
Dowling, R. ve Newsome, D. (eds), 2005. Geotourism. Elsevier Pub., Amsterdam. 285s.
Doğal taşların ziyaretçilerle buluştuğu yerlerdir Jeoparklar. Birlikte yerel kalkınmaya hizmet ederler. Bu yazıda UNESCO doğa koruma programları ile birlikte jeoparkların yol haritası sunuluyor. JEMİRKO`nun sloganı "kentlere doğal kimlik, her ilde jeopark"
Tyana Su Kemerleri ve Taşları
Pınarı suyu
Sparitik kireçtaşları
Oomikritik kireçtaşları
Kilit taşları
Savran, A.,2004. Niğde ilinde tarihi eserler üzerinde yetişen bitkilerin yapılara verdiği zarar. Kayseri Vakıflar Bölge Müdürlüğü Dünden Bugüne Vakıflar Niğde, Vakıflar Bülteni 2.
De Feo, G., Angelakis, A.N., Antoniou, G.P., El-Gohary, F., Haut, B., Passchier, C.W., Zheng, X.Y., 2013. Historical and technical notes on aqueducts from Prehistoric to Medieval Times. Water 5:1996-2025.
Passchier, C.W., Wiplinger, G., Günör, T., Kessener, P., Sürmelihindi, G., 2013. Normal fault displacement dislocating a Roman aqueduct of Ephesos, western Turkey. Terra Nova 25: 292297.
Koç, M.Ö., Kılınç, E., Tecimer, İ., Kayacılar, C., Niğde. İstanbul, 2007.
http://www.kemerhisar.bel.tr/sayfa/48_kemerhisar-tarihi (son erişim tarihi 24.03.2019).
Göncüoğlu, M.C., 1985. Niğde Masifinin batı yarısının jeolojisi. MTA Raporu, No: 1858.
Atabey, E., Ayhan, A., 1986. Niğde-Ulukışla-Çamardı-Çiftehan yöresinin jeolojisi. MTA Raporu No: 957.
Türkmehmet, M., 2016. Gökbez Formasyonunun (Niğde-Bor) jeokimyasal, mineralojik-petrografik özelliklerinin incelenmesi. Niğde Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek lisans Tezi, Niğde.
Korkanç, M., 2018. Characterization of building stones from the Ancient Tyana Aqueducts, central Anatolia, Turkey: implications on the factors of deterioration processes. Bulletin of Engineering Geology and the Environment, 77:237-25.
Rosada, G., Lachin, M.T., 2009. Excavations 2007 at Tyana, 30. Kazı sonuçları toplantısı. 3. Cilt. T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayın No: 3171 (3): 1-16.
Bildirici, M., 2009. Tarihi su yapıları (Konya, Karaman, Niğde, Aksaray, Yalvaç, Side, Mut, Silifke). Çevre ve Orman Bakanlığı, Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü, Ankara 510 sayfa.
Doğal taşlar, tonlarca ağırlığıyla bazen bir sanat şaheseri bazen de bir mühendislik eseri olarak su kanalı yapmak için hem havaya kaldırılıyor, hem de oluk halinde şekillendiriliyor. M.S. 2. ve 3. Yüzyılda yapılan Tyana su kemerleri, bilinçsizce tahrip edilmesine rağmen, günümüzde kısmen ayakta kalan kısımlarıyla bile görkemli bir şekilde Tyana antik kentinde (Kemerhisar-Niğde) hala göz alıyor.
Kayrak Taşı: Adlanması, Jeolojisi Ve Kullanım Alanlarına Genel Bakış
Sleyt klivajı
Mostra
Foliyasyon yüzeyleri
Gnays bandlaşması
Kazancı, N. ve Gürbüz, A., 2014. Jeolojik Miras Nitelikli Türkiye Doğal Taşları. Türkiye Jeoloji Bülteni, 57 (1), 19-44.
Siegesmund, S. ve Török, A., 2014. Building Stones. S. Siegesmund and R. Snethlage (eds.), Stone in Architecture-Properties, Durability, Springer, 11-95, DOI: 10.1007/978-3-642- 45155-3-2.
DPT, 2001. Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı, Madencilik Özel İhtisas Komisyonu Raporu, ISBN 975-19-2851-6.
KB, 2015. Onuncu Kalkınma Planı 2014- 2018. Madencilik Politikaları, Özel İhtisas Komisyonu Raporu, ISBN 978-605-9041-27-0.
Işık, V., 2018. Genel Jeoloji Ders Notları. Ankara Üniversitesi, Jeoloji Mühendisliği Bölümü.
Factsheet, 2007. Building and Roofing Stone. British Geological Survey, Department for Communities and Local Goverment.
TB, 2018. Doğal Taşlar Sektör Raporu. T.C. Ticaret Bakanlığı, İhracat Genel Müdürlüğü, Maden, Metal ve Orman Ürünleri Dairesi
Ulusoy, M., 2014. Doğal Taşların Türkiye Madenciliğindeki Önemi ve MTA Doğal Taş Laboratuvarları. Doğal Kaynaklar ve Ekonomi Bülteni (17), 27-33.
Şahiner, M., 2017. Türkiye 2016 Maden Dış Ticareti. Doğal Kaynaklar ve Ekonomi Bülteni (24), 49-72.
Şahiner, M., 2018. Maden Dış Ticareti (2017). Doğal Kaynaklar ve Ekonomi Bülteni (25), 69-100.
EH, 2005. Stone Slate Roofing, Technical Advice Note. English Heritage to Historic England, http://www.english-heritage.org.uk
Doğal taş kullanılan yapılarda eğer farklı bir estetik gözünüze çarpıyorsa, bilin ki bunun nedeni kayraktır...
İstanbul`un Tarihi Kimliği ile Bütünleşmiş Uygarlıkların Anıtsal Yapılarında Kullanılan Yöresel Bir Taş: İstanbul Taşı (Bakırköy Küfeki Taşı)
Bakırköy Küfeki Taşı
Biyosparitik Kireçtaşı
Kültürel Miras
Kompozit
Barkan, Ö.L., 1979. Süleymaniye Camii ve İmareti İnşaatı, Cilt II, Türk Tarihi Kurumu Yayını, 301 s., Ankara.
Çelik, S., 2009. Süleymaniye Külliyesi Malzeme, Teknik ve Süreç, Atatürk Kültür Merkezi Yayını, 328 s., Ankara.
Arıç, C., 1955. Haliç-Küçükçekmece Gölü Bölgesinin Jeolojisi. İTÜ Maden Fak., Doktora Tezi, 48 s., İstanbul.
Özgül, N., Özcan, İ., vd., 2011. İstanbul İl Alanının Jeolojisi. İstanbul Büyükşehir Belediyesi Deprem ve Zemin İnceleme Müdürlüğü, İstanbul Kent Jeolojisi Projesi Yayını, 305 s., İstanbul.
Sayar, A.M., Erguvanlı, K., 1955. Türkiye Mermerleri ve İnşaat Taşları. İTÜ Maden Fakültesi Yayını, 130 s., İstanbul.
Pamir, H.N., Sayar, A.M., 1933. Küçük Çekmece Memeli Fosil Yatağı, Jeol. Ens, Neş., No. 6.
Arıoğlu, N., Arıoğlu, E., 1997. Mimar Sinan`ın Seçtiği Taş: Küfeki ve Çekme Dayanımı, 14. Türkiye İnşaat Mühendisliği Teknik Kongresi Bildiriler Kitabı, s. 1021-1034.
Tuğrul, A., Zarif, İ.H., Yıldırım, M., Gürpınar, O., 1999. İstanbul`daki Tarihi Anıt ve Yapılarda Kullanılan Kireçtaşlarının Kirlenme ve Ayrışmasında Etkin Faktörler, İstanbul Üniv. Müh. Fak. Yerbilimleri, 12(1), 39-51.
Folk, R. L., 1962. Spectral Subdivision of Limestone Types, in W. E. Ham, eds.,Classification of Carbonate Rocks: American Association of Petroleum Geologists Memoir No. 1, 62- 64.
Angı, O.S., Yavuz, O., Çiftçi, E., 2017. Geçmişten Günümüze İstanbuldaki Önemli Yapılarda Kullanılan Yöresel Yapı ve Kaplama Taşlarının Jeo-Litolojik ve Arki-Tektonik Özellikleri, İstanbul Üniv. Müh. Fak. Yerbilimleri, 28 (1), 163-196.
Angı, O.S., 2010. İstanbul Tarihi Yarımada`daki Antik Yapılarda ve Anıtlarda Kullanılan doğal Taşların Özellikleri ve Korunmuşluk Durumları. İBB-KUDEB Restorasyon ve Konservasyon Çalışmaları, 6, 31-42.
Angı, O.S., Mahmutoğlu, Y., Yeşilkaya, Z., 2012. İstanbuldaki Tarihi Yapıların Restorasyonunda Küfeki Taşının Yerine Kullanılabilecek Yapı Taşı Alternatiflerinin Araştırılması. İBB-KUDEB Kargir Yapılarda Koruma ve Onarım Semineri III Bildiriler Kita
Mahmutoğlu, Y., 2014. İstanbulun Gerçek Hafızası Küfeki Taşı ve Restorasyonda Kullanılabilecek Trakya Bölgesi Yapı Taşı Olanakları, Yer Mühendisliği, 4, 42-46.
Kültürel miras yapıları, sahip oldukları ihtişamlı görünümlerini ve günümüze kadar ayakta kalmış olmalarını, estetiğin ve dayanıklılığın simgesi olan doğal taşlara borçludur...
Markalaşmış Bir Doğal Taş; Denizli Traverteni
Traverten
Borutaşı
Lapis Tiburtinus
Homo erectus
Guo, L., Riding, R., 1998. Hot-spring travertine facies and sequences, Late Pleistocene Rapolano Terme, Italy. Sedimentology 45, 163-180.
Pedley, H.M., 2009. Tufas and travertines of the Mediterranean region: a testing ground for freshwater carbonate concepts and developments. Sedimentology 56, 221-246.
Jones, B., Renaut, R.W., 2010. Calcareous spring deposits in continental settings. In: Alonso Zarza, A.M., Taner, L.H. (Eds.), Carbonates in Continental Settings: Facies, Environments, and Processes: Developments in Sedimentology, 61. Elsevier, pp. 1
Pentecost, A., 2005. Travertine. Springer Verlag, Berlin, 446 sayfa.
Özkul, M., Gökgöz, A., Horvatinčić, N., 2010. Depositional properties and geochemistry of Holocene perched springline tufa deposits and associated spring waters: a case study from the Denizli province, Western Turkey. In: Pedley, H.M. (Ed.)
Koşun, E., 2012. Facies characteristics and depositional environments of Quaternary tufa deposits, Antalya, SW Turkey. Carbonates and Evaporites 27, 3-4, 269-289.
Orhan, H. ve Kalan, F., 2015. Sedimentological characteristics of Quaternary Aydıncık tufa (Mersin-Türkiye). Carbonates and Evaporites 30, 4, 451-459.
Toker Tagliasacchi, E., 2018. Orta-Geç Pleyistosen Yaşlı Gürlek-Kocabaş (Denizli) ve Örtülü (Afyon) travertenlerinin sedimantolojik özellikleri ve paleoortamsal gelişimine ait ilk bulgular (GB-Türkiye). Türkiye Jeoloji Bülteni, 61, 1-22.
Altunel, E., 1996. Pamukkale travertenlerinin morfolojik özellikleri, yaşları ve neotektonik önemleri, MTA Dergisi 118, 47-64.
Piccardi, L., 2007. The AD 60 Denizli Basin earthquake and the apparition of Archangel Michael at Colossae (Aegean Turkey). In: Piccardi, L., Masse, W.B. (Eds.), Geological Society, London, Special Publications 273, 95-105.
Uysal, I.T., Feng, Y., Zhao, J., Altunel, E., Weatherley, D., Karabacak, V., Cengiz, O.,- Golding, S.D., Lawrence, M.G., Collerson, K.D., 2007. U-series dating and geochemical tracing of late Quaternary travertine in co-seismic fissures. Earth and Pl
Çolak Erol, S., Özkul, M., Aksoy, E., Kele, S., Ghaleb, B., 2015. Travertine occurrences along major strike-slip fault zones: structural, depositional and geochemical constraints from the Eastern Anatolian fault System (EAFS), Turkey. Geodin. Acta. 2
Kumsar, H., Aydan, Ö., Şimşek, C., D`Andria, F., 2016. Historical earthquakes that damaged Hierapolis and Laodikeia antique cities and their implications for earthquake potential of Denizli basin in western Turkey. Bulletin of Engineering Geology and
Van Noten, K., Topal, S., Baykara, Özkul, M., M., Claes, H., Aratman, C., Swennen, R., 2019. Pleistocene-Holocene tectonic reconstruction of the Ballık travertine (Denizli Graben, SW Turkey): (De)formation of large travertine geobodies at intersectin
Özkul, M., Varol, B., Alçiçek, M.C., 2002. Denizli Travertenleri`nin petrografik özellikleri ve depolanma ortamları. MTA Dergisi 125, 13-29.
Özkul, M., Kele, S., Gökgöz, A., Shen, C.C., Jones, B., Baykara, M.O., Fόrizs, I., Nemeth, T., Chang, Y.-W., Alçiçek, M.C., 2013. Comparison of the Quaternary travertine sites in the Denizli Extensional Basin based on their depositional and geoc
Andrews, J.E., Pedley, M., Dennis, P.F., 2000. Palaeoenvironmental records in Holocene Spanish tufas: a stable isotope approach in search of reliable climatic archives. Sedimentology 47, 961-978.
Kele, S., Özkul, M., Gökgöz, A., Fórizs, I., Baykara, M.O., Alçiçek, M.C., Németh, T., 2011. Stable isotope geochemical and facies study of Pamukkale travertines: new evidences of low-temperature non-equilibrium calcite-water fractionation. Sedimenta
Toker, E., Kayseri Özer, M.S., Özkul, M., Kele, S., 2015. Depositional system and palaeoclimatic interpretations of Middle to Late Pleistocene travertines: Kocabas, Denizli, south-west Turkey. Sedimentology 62, 1360 1383.
Erten, H., Sen, Ş., Özkul, M., 2005. Pleistocene mammals from travertine deposits of the Denizli basin (SW Turkey). Annales de Paléontologie 91, 267-278.
Kappelman, J., Alçicek, M.C., Kazanci, N., Schultz, M., Özkul, M., Sen, S., 2008. Brief communication: first Homo erectus from Turkey and implications for migrations into temperate Eurasia. American Journal of Physical Anthropology 135, 110-116.
Pandolfi, L., Erten, H., 2017. Stephanorhinus hundsheimensis (Mammalia, Rhinocerotidae) from the late early Pleistocene deposits of the Denizli Basin (Anatolia, Turkey). Geobios 50, 65-73.
Della Porta, G.D., 2015. Carbonate build-ups in lacustrine, hydrothermal and fluvial settings: comparing depositional geometry, fabric types and geochemical signature. in: Bosence, D.W.J., Gibbons, K.A., Le Heron, D.P., Morgan, W.A., Pritchard, T., V
Lebatard, A.-E., Alçiçek, M.C., Rochette, P., Khatib, S., Vialet, A., Boulbes, N., Bourlès, D.L., Demory, F., Guipert, G., Mayda, S., Titov, V.V., Vidal, L., de Lumley, H., 2014. Dating the Homo erectus bearing travertine from Kocabaş (Denizli, Turke
Beyazıt, M., 2017. Denizlide Anadolu Selçuklu Kervansarayları. Denizli Büyükşehir Belediyesi Kültür Yayınları, Yayın No. 117, 312 sayfa.
Özkul, M., 2005. Travertine deposits of Denizli extensional basin in western Turkey: A general review. In: Özkul, M., Yağız, S., Jones, B. (Eds.), Proceedings of 1st International Symposium on Travertine, Kozan Ofset Matbaacılık. San. ve Tic. Ltd. Şt
Koralay, T. ve Kılınçarslan, S., 2015. Minero-petrographic and isotopic characterization of two antique marble quarries in the Denizli region (western Anatolia, Turkey). Periodico di Mineralogia 84, 2, 263-288.
Scardozzi, G., 2019. The provenance of marbles and alabasters used in the monuments of Hierapolis in Phrygia (Turkey): New ınformation from a systematic review and ıntegration of archaeological and archaeometric data. Heritage 2, 519-552.
Altunel, E., Hancock, P.L., 1993. Morphology and structural setting of Quaternary travertines at Pamukkale, Turkey. Geological Journal 28, 335-346.
Brogi, A., Capezzuoli, E., Alçiçek, M.C., Gandin, A., 2014a. Evolution of a fault-controlled travertine fissureridge in the western Anatolia extensional province: the Çukurbag fissure-ridge (Pamukkale, Turkey). Journal of the Geological Society 171,
Koralay, T., Baykara, M.O., Deniz, K., Kadioğlu, Y. K., Duman, B., Shen, C-C., 2018. Multi-Isotope Investigations for Scientific Characterisation and Provenance Implication of Banded Travertines from Tripolis Antique City (DenizliTurkey). Environmen
Denizli traverteni doğal taş piyasasında bir markadır. Dünya`nın gözbebeği Pamukkale`de adeta adıyla özdeşleşmiş güncel örnekleri oluşurken, daha yaşlıları ise Denizli ekonomisine can katmaktadır
Mermerler İçinde Bir Güzel; Elazığ Vişnesi
Guleman Ofiyoliti
Maden Karmaşığı
Alterasyon
Ofikalsit
Engin, T., Balcı, M., Sümer, Y., Özkan, Y. Z., 1983. General geological setting and the structural features of the Guleman peridotite unit and the chromite deposits (Elazığ, eastern Turkey). MTA Dergisi 95/96, 34-56.
Özkan, Y.Z., Öztunalı, O., 1984. Petrology of the magmatic rocks of Guleman ophiolite. Tekeli, O. ve Göncüoğlu, M.C. (eds.), Geology of theTaurus Belt, Proceedings, 285-293. MTA Genel Müdürlüğü, Ankara.
Rizeli, M.E., Beyarslan, M., Wang, K.-L., Bingöl, A.F., 2016. Mineral chemistry and petrology of mantle peridotites from the Guleman ophiolite (SE Anatolia, Turkey): evidence of a fore-arc setting. Journal of African Earth Sciences 123, 392-402
Bingöl, A.F., Beyarslan, M., Lin Y-C., Lee H-Y., 2018. Geochronological and geochemical constraints on the origin of the Southeast Anatolian ophiolites, Turkey. Arabian Journal of Geosciences 11:569-572.
Kördemir, Y., 2018. Altıoluk (Alacakaya-Elazığ) çevresinin jeolojisi ve rosso-levanto mermerlerin oluşumu. Fırat Üniversitesi Fen Bilimler Enstitüsü Jeoloji Mühendisliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 45s, Elazığ (Yayınlanmamış).
Beyarslan, M., Bingöl, A.F., 2014. Petrology of the Ispendere, Kömürhan and Guleman ophiolites (southeast Turkey): subduction initiation rule (SIR) ophiolites and arc related magmatics. 3rd Annual International Conference on Geological and Earth Scie
Çelik, H., 2003. Mastar Dağı (Elazığ GD`su) çevresinin stratigrafik ve tektonik özellikleri. Fırat Üniversitesi Fen Bilimler Enstitüsü Jeoloji Mühendisliği Anabilim Dalı, Doktora Tezi, 107s, Elazığ (Yayınlanmamış).
Ertürk, M. A, Beyarslan M., Chung S-L., Lin T.H., 2018. Eocene magmatism (Maden Complex) in the Southeast Anatolian Orogenic Belt: Magma genesis and tectonic implications. Geoscience Frontiers 9, 1829-1847.
Kördemir, Y., Kılıç, A. D., 2018. Hidrotermal İşlevlerin Mineralojik Kanıtları ve Ekonomik Sonuçları. Şener, M. (ed.). Uluslararası Katılımlı Kapadokya Yerbilimleri Sempozyumu Bildiri Özleri (24-26 Ekim 2018), Niğde, s. 195-196.
Kılıç, A. D., İnceöz, M., 2015. Mineralogical, geochemical and isotopic effect of silica in ultramaphic systems, Eastern Anatolia, Turkey. Geochemistry International 53, 369-382.
Petrografide "ofikalsit" olarak adlandırılan bu mermerler, bindirme tektoniği ve bunun kayaçlarda neden olduğu kırıklarda dolaşan hidrotermal akışkanların ürünüdür. Elazığ Vişnesi, tanınırlığına bağlı olarak, 1970`lerde köy evleri ve bahçe duvarlarında yapı taşı olarak kullanılmaktan çıkmış, günümüzde Dünya`nın sayılı mimari projelerinde kendine yer edinmiş bir konuma yükselmiştir.
Yeşil Doğal Taşlar
Antigorit
Krizotil
Lizardit
Yeşil mermer
Pereira, D., Marker, B. R., Kramar,S., Cooper, B., Schouenborg, B., 2015. Global Heritage Stone Resource. Global Heritage Stone: Towards International Recognition of Building and Ornamental Stones. Geological Society, London, Special Publications, 40
Brogniart A. 1813. Essai de classification mineralogique des roches melanges. Jour. Des Mines Paris.; xxxiv:190- 199.
Saccani, E., 2015. A new method of discriminating different types of post-Archean ophiolitic basalts and their tectonic significance using Th-Nb and Ce-Dy-Yb systematics Geoscience Frontiers Volume 6, Issue 4, 481-501.
MTA, 2001. The geological map of Turkey, 1/500 000 scaled, Geological Survey of Turkey, The General Directorate of Mineral Research and Exploration, Ankara, Turkey. Mavi Gezegen Yıl 2019 Sayı 26 90
Navarro, R., Pereira, D.,, A. Gimeno,A., S. Del Barrio, S., 2018. Influence of natural carbonation process in serpentinites used as construction and building materials. Construction and Building Materials 170, 537-546
Pereira,D., Yenes, M., Blanco,J.,A., Peinado,M., 2007. Characterization of serpentinites to define their appropriate use as dimension stone. In Prikryl, R. & Smith, B. J. (eds) Building Stone Decay: From Diagnosis to Conservation. Geological Society,
Malesani, P.; Pecchioni, E.; Cantisani, E.; Fratini, F., 2003. Geolithology and provenance of materials of some historical buildings and monuments in the centre of Florence (Italy). Episodes 2003, 26, 250-255.
Meierding, T. C. 2005. Weathering of serpentine stone buildings in the Philadelphia, Pennsylvania region: A geographic approach related to acidic deposition. In: Stone Decay in the Architectural Environment. Geological Society of America, Special Pap
Harrell, J.A. 2011. Survey of Ornamental Stones in Mosques and Other Islamic Buildings of the Pre-Ottoman Period in Cairo, Egypt.
Marino, L.; Corti, M.; Coli, M.; Tanini, C.; Nenci, C. 2004. The Verde di Prato Stones of Cathedral and Baptistery of Florence (abstract). In Proceedings of 32nd International Geological Congress, Florence, Italy, 2028 August, 2004; p. 283.
Wikstrom, A. And Pereira, D. 2015. The Kolmarden serpentine marble in Sweden: a stone found both in castles and peoples homes. In: Pereira, D., Marker, B., Kramar, S., Cooper, B. & Schouenborg, B. (eds) Global Heritage Stone: Towards International R
ASTM, 2002. International Standard Specification for Serpentine dimension stone. C1526-02.
https://www.stonecontact.com/petroleum-green-marble/s2519 (son erişim tarihi 21.03.2019)
http://www.stonefinder.com/onyx.html#. XGKWDjMzbDc (son erişim tarihi 21.03.2019)
Yeşil, insanlığın tutkulu rengidir; sulak alanları, çayır-çimenleri, mutluluğu ve cenneti temsil eder. Yeşil renkli doğal taşlar da bu temsilde yerini almış, geçmişte olduğu gibi, günümüzde de aranır olmuştur.
Bayburt Taşı (Tüfit)
Plajiyoklaz
Volkano-sedimanterler
Tüfit
Vitrik tüf
https://www.arkeolojikhaber.com/haber-bayburt-kalesinde-en-az-2400-yillik-tapinim-alani-kesfedildi-18740/
Güveni İ.H., 1993. Doğu Karadeniz Bölgesi`nin 1/25.000 Ölçekli Jeolojik ve Metalojenik Haritası, MTA, Ankara.
https://www.tatilana.com/2014/10/bayburt-kalesi.html (son erişim tarihi 22.03.2019)
http://www.aydintepeyeraltisehri.com (son erişim tarihi 22.03.2019)
https://eticaret.mta.gov.tr/index.php?route=product/product&product_id=11562 (son erişim tarihi 22.03.2019)
http://www.milliyet.com.tr/bayburt-taki-rezervler-petrolle/ekonomi/detay/1710542/ default.htm (son erişim tarihi 22.03.2019)
Arslan, M., Aslan, Z., Dokuz, A., 2005. Bayburt Tüflerinin Petrografik, Petrokimyasal ve Petrolojik Özellikleri: Doğu Pontid Güney Zonu`nda Eosen Kalkalkalen Felsik Volkanizması, Selçuk Üni. Mühendislik Mimarlık Fak. Dergisi, Cilt 20, Sayı 1.
Yılmaz, A.O. Alp., İ., Demir, C., Arslan, M., Kolaylı, H., 2005. Bayburt Tüfünün (Bayburt Taşı) Fiziksel, Mekanik, Petrografik Özellikleri, TMMOB, Maden Müh. Odası.
www.bayburttasi.com (son erişim tarihi 22.03.2019)
Çiğdem, S., 2017. Bayburt Köylerinde Cami Kitabeleri, Türk Dünyası, Dil ve Edebiyat Dergisi Sayı 43.
https://onedio.com/haber/bayburt-tasinin-atigindan-cevreci-tugla--742935 (son erişim tarihi 22.03.2019)
Cicerali, D., 2015. Bayburt (KD Türkiye) Yöresi Eosen Yaşlı Tüflerde Gelişen Zeolitleşmenin Mineralojisi, Jeokimyası ve Kökeni, Yüksek Lisans Tezi, KTÜ Fen Bil. Ens.
https://www.haberturk.com/bayburt-ta-islenen-tas-4-kitaya-ihrac-ediliyor-2369779-ekonomi (son erişim tarihi 22.03.2019)
Antik dönemlerden buyana taş yapıların vazgeçilmezi olmuştur "Bayburt Taşı"... Bazen bir Romalı`nın elinde bir kale surunda duvar taşı, bazen de gayri-müslim bir ustanın elinde kilit taşı olmuştur bir köprüye... Ama günümüzde, bölgede yapılan camilerin vazgeçilmezi olmuştur...
Trabzon Grisi- Feldspatoidli Gabroporfir
Feldspatoidli gabroporfir
Sub-volkanik kayac
Zeolitleşme
Petrolojik
http://www.exploretrabzon.com/index.php?- sayfa=the_fortress_of_trabzon.78&d=tr
http://gezentitosbik.blogspot.com/2017/11/ artvin-arhavi-cifte-kopru-borcka.html
http://alaattin.org/portfolios/samistalden-kavruna-buyulu-bir-patika/
Yılmaz, A.O., Çavuşoğlu, İ., Alp, İ., Kaya, R., Vıcıl, M., 2003. Doğu Karadeniz Bölgesinin Doğaltaş Potansiyeli ve Doğaltaş İşletmeciliği İle İlgili Sorunlar. Türkiye IV. Mermer Sempozyumu Bildiriler Kitabı, 436-448.
http://www.trabzonkulturturizm.gov.tr/TR212974/tarihcesi.html
https://www.bordomavi.com/kostaki-konagi-trabzon-muzesi.html
https://gezimanya.com/akcaabat
Aydin, 2003. Değirmendere Vadisi (Trabzon-Esiroğlu, KD-Türkiye) Volkanitlerinin Mineral Kimyası, Petrolojisi ve Petrojenezi, Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
Ataoğlu, 1989. Trabzon Saraf Tepe Bazanitinin Fizikomekanik Özellikleri. Bitirme Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Jeoloji Mühendisliği Bölümü, 60 s.
Korkmaz, S., Sadıklar, M.B., Van, A., Tüysüz, N., Ercan, T., 1993. Üst Kretase Yaşlı Saraf Tepe (Trabzon) Bazanitinin Jeokimyasal Özellikleri ve Jeotektonik Anlamı. Türkiye Jeoloji Bülteni C. 36, 37-43.
Ersoy, H., Yalçınalp, B., babacan, A.E., 2014. Saraftepe (Trabzon) Tefrit Silinin Jeolojik ve Jeomekanik Özelliklerinin Araştırılması. Jeoloji Mühendisliği Dergisi 38 (1), 39-50.
Karahan, M., Sünnetçi, M.O., Ersoy, H., Sayın, A., Çelik, B., Peker, S., 2017. Saraftepe (Trabzon) Tefrit Silinin Agrega Olarak Kullanılabilirliğinin Araştırılması. 70. Türkiye Jeoloji Kurultayı Bildiri özleri, 164-165.
Aniden bastıran yağmur sokak taşlarının üzerindeki tozu yıkıyordu. Temizlenen taşların gerçek renkleri ortaya çıkmaya başladı, gri... Şehrin üzerindeki gri bulutlara nazire edercesine çıkmıştı koyu yeşile çalan gri renkleri, kaldırım taşlarının... Yeşilimsi siyah piroksen kristalleri gözle seçilebiliyordu artık. Yağmurlu bir günde teslim oldu Trabzon, havadan ve yerden griye... Yeşilse yine arada kaldı göz kamaştırırcasına. Bu "Trabzon Grisi"nin hikayesi...
Uluslararası Taş Kongreleri (İzmir) Işığında Farklı Sektörlerin ve Disiplinlerin Doğal Taşlara Bakışı
MERSEM
Taş Kongreleri
Mozayik buluntuları
Marble Fuarı
"Son yıllarda düzenlenen uluslararası kongre, sergi ve fuarların katkısıyla doğal taş ürünlerinin Maden ihracatı içindeki payı %50 lere ulaşmıştır..."