TMMOB
Türkiye`nin İlk Kadın Jeolog ve Deprem Uzmanı
Echinidler
Jeolog
İDMMA
Ciypeasterler
Okay N., 2016. Nuriye Pınar, NTV:
Pınar Erdem N., 1980. Yerbilimlerinde Emeği Geçenler, Yeryuvarı ve İnsan, 2, 73-76.
Kadın Eserleri Kütüphanesi ve Bilgi Merkezi Vakfı, 2004. İlkler: Mesleklerinde Öncü Kadınlar. No. 21, İstanbul.
Yalçın N., 2015. İstanbul Üniversitesi`nde Jeoloji. Bir Asırlık Geçmiş (1915-2015).
Öngen Özkar İ., 2016. İstanbul Üniversitesi Jeoloji Müzesi ve Bilimsel Koleksiyonları. İÜ Yayl., s. 158-160.
Ketin İ., 2016. 55 Yıllık Meslek Hayatımdan Bazı Kesimler ve Anılar, 1938-1993 (ed. F. Kıran). Cenkler Matbaası, 202 s.
Pınar Erdem N., 1978. Hiçbir Güçlük Onu Amacından Döndürmezdi. Altınlı Simpozyumu, TJK Bült., s. 3
Paréjas E., 1941. Türkiyenin Arazi Tektoniği, (Çev. Nuriye Pınar), İstanbul Üniv. Fen Fakültesi Monog., Sayı 1, 106 sayfa, 1 harita.
Gignoux M., 1942. Stratigrafik Jeoloji (Çeviri H. N. Pamir, N. Pınar, E. Altınlı). Maarif Vekaleti Yay., İstanbul, 726 s.
Fouche M., Pınar N., 1940. 27/12/1939 Erzincan zelzelesinin meteorolojisi/Meteorologie du tremblement de terre dErzincan du 27 Decembre 1939, İstanbul Üniv. Fen Fak Mecm., Seri B, V (3/4). Mavi Gezegen Yıl 2017 Sayı 23 14
Fouché M., Pınar N., 1942. 27 Birinci Kanun 1939 Erzincan yer sarsıntısının meteorolojisi, İstanbul Üniv. Fen Fakültesi Monog., Sayı 2, 18 sayfa.
Fouché M., Pınar N., 1943. 20 Haziran 1943 Adapazarı depreminin jeolojik ve meteorolojik incelenmesi/Etude géologique et météorologique du tremblement de terre d`Adapazarı. İstanbul Üniv., Fen Fakültesi Mecm., Sirfî ve Tatbikî Matematik, Seri A, VIII
Pınar N., 1952. Declenchment des seismes par brusque variation de la pression atmospherique (Seismes de Turquie), Bureau Central Seism. Intern. Publ., Seri A (18), 61- 70.
Spindler I., Andrusov N., Ostroumov A., 1896. Marmornoe More. Ekspeditsia Imperatorskago Russkago Geograficheskago Obshestva v 1894 godu. Zapiski Ekspeditsia Imperatorskago Russkago Geogr. Obshestva Obshei Geogr., 33 (2) VII+180 s.+V haritalar.
Sieberg A., 1932. Erdbebengeographie. Band IV, Lieferung 3, Verlag von Gebrüder Borntraeger, Berlin.
Pınar N., 1942. Marmara denizi havzasının sismik jeoloji ve meteorolojisi/Geologie et Meteorologie Sismique du Bassin de Mer ´Marmara. İstanbul Üniv. Fen Fakültesi Monog., Sayı 5, 64 sayfa, 1 harita.
Pınar N., 1943. Géologie et météorologie sismiques du bassin de la mer de Marmara, İstanbul Üniv., Fen Fakültesi Mecm., Sirfî ve Tatbikî Matematik, Seri A, 12(3/4), 121-181.
Pınar N., 1948. Ege Bölgesinin Tektoniği, Sıcak Su ve Maden Suyu Kaynakları, İstanbul Üniv. Fen Fakültesi Monog., Sayı 12, 36 sayfa, 1 harita.
Pınar N., 1949. Ege havzasının sismik çizgileri ve sıcak su kaynakları. İstanbul Univ., Fen. Fak. Mecm., Sirfî ve Tatbikî Matematik, Seri A, 14 (1), 20-43.
Pınar N., 1950. 23 Temmuz 1949 Karaburun (İzmir) depreminin jeolojik ve sismolojik etüdü. İstanbul Üniv. Fen Fakültesi Mecm. Sirfî ve Tatbikî Matematik, Seri A, 15 (4), 363-375.
Salomon-Calvi W., 1941. Erdbeben Katalog der Türkei und Einiger Benachbarten Gebiete, MTA Report No. 276, Ankara.
Pınar N., Lahn E., 1952. Türkiye Depremleri İzahlı Kataloğu. T.C. İmar ve Iskân Bakanlığı, İmar Reisliği Yayınl., 6 (36), 153 s.
Pınar N., 1951. Les regions seismiques de lAnatolie Occidentale (Turquie), Bureau Central Seism. Intern. Publ., Seri A (18), 5-14.
Pınar N., 1953. Catalogue explicatif des tremblements de terre en Turquie. UGGI Bull. d`Inform., 2(2), 238-239.
Pınar N., 1953. Relation entre la tectonique et la seismologie de La Turquie. UGGI Bull. Inform., 2(2), 261-264.
Pınar N., Lahn E., 1955. Nouvelles considerations sur la tectonique de lAnatolie (Turquie, Asie Mineure). Bull. Soc. Geol. France, S6-V no. 1-3 11-34.
Pınar N., Lahn E., 1958. Tectonique du secteur egeen de lAnatolie (Turquie). Bull. Soc. Geol.France, s. 170, Paris.
Pınar N., 1960. La carte seismotectonique de la Turquie. UGGI Monog., No. 6.
Pınar N., 1954. L`Activite seismique de la Turquie entre 1951-1954. Bureau Central Seism. Intern. Publ., Seri A (19).
Pınar N., 1955. 1952 yılından 1954 yılına kadar Türkiye`de yapılmış olan sismolojik çalışmalar hakkında rapor. Türkiye Jeoloji Kurumu Bült., 6 (1), 178-187.
Pınar N., 1956. L`activite seismique en Turquie entre 1952 et 1956. UGGI Bull. Inform., 5 (15), 416-417.
Pınar N., 1956. Liste de seisme survenu en Turquie de puis le debut de lannee 1952. UGGI Bull. Inform., 5 (15), 410.
Pınar N., 1953. 13 Ağustos 1951 Kurşunlu Depreminin Jeolojik ve Makrosismik Etüdü. İst Univ. Fen. Fak. Mecm., Sirfî ve Tatbikî Matematik, Seri A, 18 (3), 231-241.
Pınar N., 1953. Le tremblement de terre de Kurşunlu (Anatolie septentrionale) du 13. aoüt 1951. UGGI Bull. Inform. 2(2), 264-267
Labriouste E., Pınar N., 1953. Etude microseismiques des tremblements de terre du 23 Juil 1949 et du 13 aoüt 1951 en Turquie. UGGI Bull. Inform. (2), 267-269.
Pınar N., 1953. Preliminary note on the Mavi Gezegen Yıl 2017 Sayı 23 15 earthquake of Yenice-Gönen, Turkey, March 18, 1953. Bull. Seism. Soc. America, 43(4), 307-310.
Pınar N., 1956. Le seisme du 18 Mars 1953 de Yenice-Gönen (Anatolie NW) en relation avec tes elements tectoniques. Bureau Central Seism. Intern. Publ., Seri A, 19, 297-306.
Pınar N., 1953. Adana havzasının jeolojisi ve 22 Ekim 1952 depremi. İstanbul Üniv. Fen. Fak. Mecm., Sirfî ve Tatbikî Matematik, Seri A, 18 (1), 131-141.
Pınar N., 1956. Note preliminaire sur le seisme dEskişehir du 20 fevrier 1956, UGGI Bull. Inform., No. 15.
Pınar N., 1951. Sur les oursins de l`Eocene moyen de Çatalca-Karacaköy (Trakya, Turquie). Bull. Soc. Geol. France, 6 (1), 35-54.
Pınar N., Roman J., 1954. Echinides de Ramandag (Turquie), Sismondia aff. Saemanni de Loriol. Bull. Museum Nat. Hist National., 2 (26), 561-563.
Pınar N., 1952. Anadolu ciypeasterlerinin tayini metodu/Sur une methode de determination de Clypeaster dAnatolie. İstanbul Üniv. Fen. Fak. Mecm. Seri B, 17 (1).
Pınar N., 1952. Palu bölgesinin (Elazığ) birkaç Neojen Echinidi hakkında/ Sur quelques Echinides du Néogène de la région de Palu (vilayet dElazig, Anatolic orientale). İstanbul Üniv. Fen Fakültesi Mecm. Seri B, 17 (1), 33- 40.
Pınar N., 1953. Tercan bölgesinin Miyosen echinidleri/ Echinides miocènes de la région de Tercan. İstanbul Üniv. Fen Fakültesi Mecm., Seri B, 18 (3/4), 173-182.
Pınar N., 1956. Kandıra (Kocaeli) bölgesinin Kretase echinidleri hakkında. İstanbul Üniv. Fen Fakültesi Mecm., Seri B (21), 183-190.
Pınar N., 1952. Vue densemble sur les faunes echinologiques de Turquie. 19th Cong. Geol. Intern., Algeria, 19, 109-113.
Pınar N., 1981. Türkiyede Echinid`lerin gelismesi ve üç yeni tür/Evolution of echinoides in Turkey. Istanbul Universitesi, Muhendislik Fakültesi, Istanbul, Yerbilimleri Dergisi, 1(1- 2), 107-114.
Milliyet, 2002. İlk Türk Civelek Profesörü. (http://www.milliyet.com.tr/2002/03/08/yasam/yas01.html)
Öztürk, K., 2010. Türk Parlamento Tarihi, TBMM X. Dönem, 19541957 (Cilt 2). TBMM Yayl. 24. Ankara, s. 476-478.
Arslan Z., Tarakçı S., 2011. Türk Parlamento Tarihi, TBMM XI. Dönem Biyografiler, 1957 1960 (Cilt 3). TBMM Yayl. 156. Ankara, 547 s.
Polat G., Ergünay O., 2008. Earthquake Engineering in Turkey: A Brief History. The 14 th World Conference on Earthquake Engineering October 12-17, 2008, Beijing, China.
Pınar N., 1956. Historical and modern earthquake-resistant construction in Turkey. The 1st World Cong. on Earthq. Eng., Berkeley, California, Haziran 1956. Procedings of the WCEE, 22,31.
Pınar N., 1956. Some observations of earthquakes and the damages in Turkey. The 1st World Cong. on Earthq. Eng., Berkeley, California, Haziran 1956. Procedings of the WCEE, 22, 39.
Pınar N., 1958. Sökede müşahede edilen tabii gaz emareleri hakkında düşünceler, Türkiye Jeoloji Kurumu Bült., 6 (2), 87-90.
Pınar Erdem N., 1974. Türkiye`deki Ofiyetli Seriler. MTA, 83, 131-145.
Pınar Erdem N., İlhan E., 1977. Outlines of the stratigraphy and tectonics of Turkey, with notes on the Geology of Cyprus. The Ocean Basins and Margins: The Eastern Mediterraneande (Ed., Alan E. M. Nairn, William H. Kanes, Francis G. Stehli,). Sprin
Pınar Erdem N. (1976) Mühendislik Jeolojisi, İ.D.M.M. Akademisi Yayl., Kutulmuş Matbaası, İstanbul, No. 156, 412 s.
Pınar Erdem N., 1977. Depremden korunmak için gerekli pratik bilgiler. Sivil Savunma Dergisi, 19 (67), 43-48.
Pınar Erdem N., 1978. Türkiye`nin deprem sorunları ve alınacak önlemler. İDMMA Derg., Sayı 2, Sayfa 12.
1956 yılında Kaliforniya (ABD)`da ilk kez yapılan Dünya Deprem Mühendisliği Konferansı`na katılan yüzlerce bilim insanının arasında bildiri sunan tek Türk jeolog vardı. Türkiye`nin ilk kadın jeoloğu Nuriye Pınar, hakkında çok az bahsedilmesine rağmen, daha 1940`lı yıllarda Marmara ve Ege`de deprem üreten fayların tehlikesini ortaya koymuş, Türkiye`nin ilk deprem kataloğunu Ervin Lahn ile birlikte tamamlamıştı. Paleontolojik çalışmalar da yapmış, Anadolu`ya özgü üç yeni echinid türü bulmuştu.
Karadeniz Bölgesindeki Asidik Yağışların Su Kalitesine ve Çevreye Etkisi
Hidrojeokimyasal
Asit Yağışları
Puzolan
Ayrışma
Pehlivan, R., 2016. Sarma Deresi Havzasındaki Yağışın Ayrışma ve Su Kalitesine Etkisi, Düzce, Türkiye, Jeoloji Mühendisliği Dergisi 40 (1) :103-121.
Pehlivan, R., ve Emre, H., 2017. Potability and Hydrogeochemisty of the Sarma Stream Water, Duzce, Turkey. DOI: 10.1134/ S0097807817020117, Water Resources 44 (2) 315-330.
WHO, 2011. Guidelines for Drinking-Water Quality, Fourth Edition, World Health Organization, 541p, ISBN 978 92 4 154815 , Geneva, Switzerland.
USEPA (United States Environmental Protection Agency), 2009. National Primary Drinking Water Ragulations, Office of Water, EPA 816- F-09-004, 6p., USA (http://www.epa.gov/safewater/contaminants/index.html).
Resmi Gazete, 2005. İnsani Tüketim Amaçlı Sular Hakkında Yönetmelik, Sağlık Bakanlığı, RG 25730, 27s., Ankara.
European Union, 1998. Council Directive 98/83/EC of 3 Nowember 1998 on the quality of water intended for human consumption, Off ical Journal, L330, 32-54.
Charlson, R. J. ve Rodhe, H., 1982. Factors Controlling the Acidity of Natural Rainwater. Nature, Vol. 95, pp. 683-685.
Ilhan, A.I, Öz, N., Dündar, C., Kenet, F., ve Balta, T., 2006. Asit Yağmurları Ve Hava Kirliliği Değerlendirme Raporu, Devlet Meteoroloji İşleri Genel Müdürlüğü, Teknik Rapor, 361 s., Ankara.
Lajtha, K., and Jones, J., 2013. Trends in cation, nitrogen, sulfate and hydrogen ion concentrations in precipitation in the United States and Europe from 1978 to 2010: a new look at an old problem, Biogeochemistry 116:303-334.
Tuncel, G., Balkas, T., Arami, M., Ataman, Y., Olmez, I, Tuncel, S., Hacısalihoglu, G., Eliyakut, F., Anwari, M., ve Herman, D., 1991. Karadeniz Atmosferinde Eser Element Tasınım, TUBITAK, DEBCAG 48 : 1-153.
İlhan, A.İ., 2010. Karadenizde ormanlara asit yağıyor (http://www.hurriyet.com.tr/karadenizde-ormanlara-asit-yagiyor-15124539).
Averill, B.A., Eldredge,P. (2012). Principles of General Chemistry (v. 1.0), Chapter 4 Reactions in Aqueous Solution, http://2012books.lardbucket.org/, pp. 402-558.
Çelik, O.C. (2015) : Tarihi Yapı Onarım ve Güçlendirme Rehberi, 52s., www.master-builders-solutions.basf.com.tr.
Akçakoca ilçesi ve yakın çevresi, Sibirya üzerinden gelen ve asidik yağış (yağmur ve kar) taşıyan bulutların etkisi altında olduğu, İstanbul Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinatörlüğünce desteklenen araştırma projesi ile belirlenmiştir. Söz konusu asidik yağışlar, Sarıyayla Barajı ham suyunda Fe, Al, Zn ve Mn gibi elementlerin zenginleşmesinde etken olmuştur. Türkiye`nin kuzeyinde batıdan-doğuya doğru, Sakarya`dan başlayarak Artvin`e kadar uzanan bölgede, sağanak yağış sonrasında göl, gölet veya barajlarda biriken ve buralardan alınarak içme suyu şebekesine verilecek ham sulara fiziksel iyileştirmeden ziyade, arıtma işleminin uygulanması halk sağlığı korunması için gereklidir. Aynı zamanda, bölgedeki asidik yağışların olumsuz etkilerini ormanlık alanlarda ve yüzyıllar öncesi inşa edilmiş tarihi eserlerde de görmek mümkündür.
Neden Jeotermal Enerji? Türkiye İçin Önemi, Hedefler ve Beklentiler
Jeotermal
Jeodinamik
Sera ısıtması
Termal turizm
MTA Genel Müdürlüğü. Türkiye Jeotermal Kaynaklar Envanteri. Envanter Serisi-201. 2005, Ankara Mavi Gezegen Yıl 2017 Sayı 23 38
T.C. Kalkınma Bakanlığı 10. Kalkınma Planı (2014-2018) Madencilik Politikaları Özel İhtisas Komisyonu Raporu. S. 63. 2015 Ankara
Başarır, N., 2017. Türkiye`de ve Dünyada Jeotermal Gelişmeler ve Son Durum. JMO Jeotermal Kaynaklar ve Doğal Mineraller Komisyonuna Yapılan Sunum. Mart 2017
Mertoğlu, O., Şimşek, Ş., Başarır, N. 2015, Geothermal Country Update Report of Turkey (2010-2015) Proceedings World Geothermal Congress 2015. Melbourne, Australia, 19-25 April 2015 (5)
Lund J. W. and Boyd T. L., 2015. Direct Utilization of Geothermal Energy 2015 Worldwide Review. Proceedings World Geothermal Congress 2015. Melbourne, Australia, 19-25 April 2015
Türkiye`nin Jeotermal Isıtma Potansiyeli ve Yeni Bir Finans Modeli Projesi Dokümanı. Jeotermal Kaynaklı Belediyeler Birliği. Kasım 2017
diyadinjeotermal.com.tr (Erişim tarihi 14.12.2017)
Kaya, F., 2015. Diyadin (Ağrı) ilçesinde jeotermal seracılık, The Journal of Academic Social Sciences Studies, International Journal of Social Sciences, 37, 21-38.
Bertani, R., 2015. Geothermal Power Generation in the World 2010-2014 Update Report Proceedings World Geothermal Congress 2015.
Akkuş, İ., Alan H., 2016. Türkiye`nin Jeotermal Kaynakları, Projeksiyonlar, Sorunlar ve Öneriler Raporu. Jeoloji Mühendisleri Odası Yayınları No: 123, Şubat 2016 Ankara
Türkiye Kalkınma Bankası web sayfası (Erişim tarihi 14.12.2017)
Petrol ve doğalgaz gibi enerji kaynakları açısından dışa bağımlılığımız, ülkemiz ekonomisinin üzerindeki olumsuz yüklerin en başında gelmektedir. Bu yükün azaltılması, ancak yerli kaynaklardan daha fazla yararlanarak enerji üretilmesine bağlıdır. Son yıllarda enerji üretimi kaynaklarının çeşitlendirilmesi yaklaşımı, öz varlığımız jeotermal kaynaklara olan ilgiyi ve yatırımları artırmıştır. Jeotermal kaynaklardan yararlanılarak yapılan elektrik üretiminin yanı sıra ısıtma, sağlık ve termal turizm, tarımsal kullanımlar gibi uygulamalar yaygınlaşarak, ekonomiye anlamlı düzeyde katkı sağlamaktadırlar.